نوتروپنی چیست؟
نوتروپنی به سطوح پایین تر از حد طبیعی نوتروفیل ها در خون اشاره دارد. نوتروفیل نوعی گلبول سفید است که مغز استخوان در درجه اول آن‌را می‌سازد. گلبول های سفید به طور کلی و نوتروفیل ها به طور خاص با عفونت های بدن مبارزه می‌کنند. نوتروفیل ها میکروب هایی که باعث عفونت می‌شوند مانند ویروس ها و باکتری‌ها را از بین می برند. نداشتن نوتروفیل کافی، مبارزه با میکروب‌ها و جلوگیری از عفونت‌ها را برای بدن سخت‌تر می‌کند. در موارد شدید، حتی باکتری‌هایی که بدن سالم معمولاً آن را تحمل می‌کند (مانند باکتری‌های موجود در دهان و روده) می‌توانند افراد را بیمار کنند.
سطوح طبیعی نوتروفیل چیست؟
بسته به تعداد نوتروفیل ها در نمونه خون، نوتروپنی به عنوان خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی می شود. کمترین حد طبیعی برای بزرگسالان حدود ۱۵۰۰ نوتروفیل در هر میکرولیتر خون بر اساس بسیاری از استانداردها است.
نوتروپنی همچنین می تواند به عنوان حاد (موقت یا کوتاه مدت) یا مزمن (طولانی مدت)، مادرزادی (بیماری که شما با آن متولد شده اید) یا اکتسابی (شرایطی که در طول زمان اتفاق می افتد) طبقه بندی شود.
چه کسانی تحت تاثیر نوتروپنی هستند؟
عفونت‌ها گاهی اوقات باعث نوتروپنی می شوند، اما اغلب نتیجه درمان های سرطان، مانند شیمی درمانی است. محققان تخمین می زنند که ۵۰ درصد از افرادی که شیمی درمانی می کنند دچار نوتروپنی می شوند.
نوتروپنی چگونه بر بدن تأثیر می گذارد؟
اثرات نوتروپنی بسته به تعداد نوتروفیل ها متفاوت است. با نوتروپنی خفیف، ممکن است افراد هیچ علامتی نداشته باشند. نوتروپنی متوسط تا شدید ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد. بدون درمان، نوتروپنی شدید می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
چه چیزی باعث نوتروپنی می شود؟
نوتروپنی زمانی اتفاق می‌افتد که مغز استخوان به اندازه کافی نوتروفیل تولید نمی کند، زمانی که نوتروفیل ها خیلی زود تجزیه می شوند یا زمانی که نوتروفیل ها از بین می روند.
هر یک از موارد زیر می تواند باعث نوتروپنی شود:
شرایط ژنتیکی: ناهنجاری های ژنتیکی که باعث نوتروپنی می شود می تواند از والدین به فرزندان آن‌ها منتقل شود.
عفونت ها: عفونت های ویروسی، باکتریایی و انگلی می توانند باعث نوتروپنی شوند.
سرطان: سرطان و سایر اختلالات خونی و/یا مغز استخوان، از جمله لوسمی و لنفوم، می‌تواند مانع از تولید گلبول‌های سفید سالم در بدن شود و باعث نوتروپنی شود.
دیابت: اختلال عملکرد نوتروفیل در دیابت در درجه اول با افزایش قند خون مرتبط است که بر ظرفیت باکتری کشی نوتروفیل‌ها تأثیر منفی می‌گذارد این موضوع می‌تواند منجر به افزایش حساسیت به عفونت در بیماران دیابتی شود، زیرا پژوهش‌ها نشان می‌دهد که سطوح بالای گلوکز مانع از فعالیت نوتروفیل‌ها می شود و در نتیجه پاسخ ایمنی را به خطر می اندازد.
داروها: درمان‌های سرطان مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی می‌توانند به نوتروفیل‌ها و/یا مغز استخوانی که نوتروفیل‌ها را به عنوان یک عارضه جانبی می‌سازند آسیب بزنند یا از بین ببرند. داروها برای شرایط غیر مرتبط با سرطان نیز ممکن است باعث سطوح پایین نوتروفیل ها شوند.
کمبودهای تغذیه ای: نداشتن ویتامین ها یا مواد معدنی کافی مانند ویتامین ب، فولات یا مس در رژیم غذایی می تواند باعث نوتروپنی شود.
کمبودهای خودایمنی: در شرایط خاص خودایمنی، بدن شما آنتی بادی هایی می‌سازد که نوتروفیل های سالم را از بین می‌برند.
علائم نوتروپنی چیست؟
نوتروپنی علائمی ایجاد نمی کند، اما عفونت هایی که ممکن است در اثر ابتلا به نوتروپنی ایجاد شوند. عفونت های مکرر نیز ممکن است نشانه نوتروپنی باشد. علائم ممکن است شامل تب (نوتروپنی تب دار)، خستگی، گلودرد، اسهال و سوزش همراه با ادرار یا سایر علائم ادراری (تکرر ادرار) باشد.
https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/21058-neutropenia